Aktualności

Studenckie Koło Nauk Penalnych zorganizowało spotkanie z pracownikiem Muzeum Pamięci Sybiru w Białymstoku.

Spotkanie w ramach wydarzenia „Co nas czeka? - zesłania na Sybir w okresie II wojny światowej” dostarczyło uczestnikom bogatego zasobu merytorycznej wiedzy. Nacechowane było o tyle szczególną wartością, iż zawierało informacje, które nie są łatwo dostępne.

Była to okazja aby dowiedzieć się m.in., że represje wywodziły się ze strachu i obawy Związku Radzieckiego, dlatego też były stosowane wobec grup, które mogły stwarzać zagrożenie w czasie walk zbrojnych z Niemcami i krajami zachodnimi. Sprowadzały się do rzekomych negatywnie oddziałujących zachowań obywateli polskich, pod zarzutem kontrrewolucji, sabotażu, szpiegostwa, za które to zachowania większość skazywana była na łagry. Bardzo niewielka ilość obywateli polskich trafiała pod pluton egzekucyjny, powodem tego było kierowanie represjonowanych do pracy na terenie gułagu. Do którego trafiło około 50 – 70 tysięcy represjonowanych. Główne prace odbywały się poprzez wykonywanie czynności w przemyśle leśnym, wydobywczym, drogownictwie i kolei. Represjonowani wykonywali prace po kilkanaście godzin dziennie, za co otrzymywali bardzo ubogie posiłki w postaci m.in. rozwodnionej kaszy, pajdy chleba. W zależności od wykonanej pracy posiłki były wzbogacane o kawałek ryby. Represjonowali dysponowali ograniczonym czasem snu w przedziale 4 – 5 godzin na dobę. Dotyczyły również obywateli polskich różnych mniejszości. W krótkim okresie w obozach sowieckich umieszczono blisko 250 tysięcy żołnierzy wojska polskiego, jednakże większość jeńców szybko uwolniono np. szeregowych żołnierzy zwalniano na poczet oficerów, gdyż posiadany przez nich stopień był bardziej wartościowy dla władz obozów. Jednakże wojna niemiecko – rosyjska spowodowała, iż duża ilość obywateli polskich opuściła więzienia, tworząc armię Andersa. Podpisano umowę wojskową, której przedmiotem była wspólna walka Polski i Związku Radzieckiego przeciw państwu niemieckiemu, a umowa ta została podpisana w tożsamym miejscu i przy tym samym biurko co dokument w postaci Paktu Ribbentrop – Mołotow. Utworzono więzienia, w których selekcjonowano i mordowano represjonowanych. Prowadzono marsze śmierci. Przeprowadzono 4 fale deportacji w 1940 roku, w wyniku których deportowano blisko 330 tysięcy obywateli polskich.